“การพัฒนาทักษะการให้คำปรึกษา และบทบาทหน้าที่ของอาจารย์ที่ปรึกษา”

กระบวนการให้การปรึกษามีดังนี้

1. การสร้างสัมพันธภาพ

2. ขั้นสำรวจปัญหา

3. เข้าใจปัญหาและสาเหตุของความต้องการ

4. ขั้นวางแผนแก้ไข

5. การยุติการปรึกษาและติดตามผล

ขั้นตอนและทักษะที่ใช้ให้การปรึกษา มีดังนี้

          นอกจากนี้อาจารย์ที่ปรึกษาหรือครูผู้สอนต้องเข้าใจธรรมชาติของนักศึกษาว่าไม่ชอบการตักเตือน  ต่อหน้าหน้าเพื่อน ๆ ควรชมเชยในที่แจ้ง ครูมีไว้สร้างการเปลี่ยนแปลงให้กับศิษย์ ครูต้องสอนให้ถึงแก่นของศาสตร์นั้น ๆ คือ ครูรู้  ครูรัก  ครูเข้าใจ  ต้องชื่นชมในสิ่งที่เขามีให้กำลังใจในสิ่งที่เขาไม่มี  ฟังอย่างลึกซึ้ง  การชมอย่างจริงจัง  อยากให้เด็กแก้ไขพฤติกรรมใดให้บอกเจาะจง ขอโทษบ้างหากจะทำให้สถานการณ์ดีขึ้น  การปรึกษามิใช่รอคอยให้เด็กเดินเข้ามาหาเราตามหน้าที่ มุมมองที่เด็กมองเรากับที่เรามองเด็กต่างกัน  การปรึกษาไม่ใช่การสัมภาษณ์เก็บข้อมูล แม้ว่าการปรึกษาจะมีการซักถามกันบ้าง  การปรึกาไม่ใช่การให้ความคิดเห็นหรือคำแนะนำอย่างเดียวเท่านั้น  แต่จะมีการให้ความคิดเห็น/คำแนะนำกันบ้าง  ฉะนั้นอาจารย์ที่ปรึกษาและนักศึกาที่อยู่ในความดูแล  เมือ่ได้พบปะพูดคุยกันอย่างใกล้ชิด  ได้รับการปรึกษาที่ถูกต้อง  ทำให้ทาบถึงปัญหา และอุปสรรคต่าง ๆ ในการเรียนของนักศึกษา  จะทำให้เกิดความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันและส่งผลการศึกษาของนักศึกษา ตลอดจนทำให้นักศึกษาประสบความสำเร็จในการศึกษาต่อไป