การตั้งชื่อเรื่องบทความ
1. กระชับ (Compact) ไม่สั้นหรือยาวเกินไป โดยอาจแสดงถึงแนวทางหรือวิธีการที่ใช้ในการศึกษาไว้ด้วยโดย ไม่ใช้คำฟุ่มเฟือย (Redundant) หรือคำที่ไม่จำเป็น (Unnecessary)ใช้คำให้น้อยที่สุด ประมาณ  10 – 15 คำ ในการตั้งชื่อเรื่อง
2. ตรงประเด็น (Cogent) มีความเหมาะสมและสอดคล้องกับกับสาระหลัก หรือวัตถุประสงค์ของงานวิจัย สื่อ ความหมายเจาะจงลงไปในเรื่องที่ทำ ไม่ควรสื่อความที่กว้างเกินไปดัง เช่น สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน หรือ อำเภอเมืองนครศรีธรรมราช จังหวัดนครศรีธรรมราช
3. การตั้งชื่อเรื่องอาจจะตั้งเป็นคำถามหรือวลีก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นประโยค
 
เทคนิคการเขียนบทความทางวิชาการ
          บทความทางวิชาการ หมายถึง งานเขียนซึ่งมีการกำหนดประเด็นที่ชัดเจน มีการวิเคราะห์ประเด็นดังกล่าวตามหลักวิชาการ และมีการสรุปประเด็น อาจเป็นการนำความรู้จากแหล่งต่าง ๆ มาวิเคราะห์ โดยผู้เขียนสามารถให้ทัศนะทางวิชาการของตนเองได้อย่างชัดเจน
          การเขียนบทความทางวิชาการเป็นส่วนหนึ่งของการขอตำแหน่งทางวิชาการซึ่งเป็นการพัฒนาตนเองของอาจารย์ประจำหลักสูตรจึงควรมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ดังนั้นผู้เขียนต้องมีความรู้ความเข้าใจในการเขียนบทความแต่ละประเภทให้เข้าใจชัดเจนดังนี้
1. บทความวิจัยเป็นการประมวลผลอย่างกระชับและสั้นของกระบวนการวิจัยและผลการวิจัย ซึ่งเป็นงานศึกษาหรือค้นคว้าอย่างมีระบบด้วยวิธีวิทยาการวิจัย ซึ่งเป็นที่ยอมรับในสาขาวิชานั้น ๆ และมีวัตถุประสงค์ที่ชัดเจนเพื่อให้ได้มาซึ่งข้อมูล คำตอบ ข้อสรุปที่จะนำไปสู่ความก้าวหน้าทางวิชาการ หรือเอื้อต่อการนำวิชานั้นไปประยุกต์
2. บทความวิชาการ  เป็นงานเขียนทางวิชาการ ซึ่งมีการกำหนดประเด็นที่ต้องการอธิบายหรือวิเคราะห์อย่างชัดเจน ทั้งนี้มีการวิเคราะห์ประเด็นดังกล่าวตามหลักวิชาการ โดยมีการสำรวจวรรณกรรมเพื่อสนับสนุน จนสามารถสรุปวิเคราะห์ในประเด็นนั้น ๆ ได้อาจเป็นการนำความรู้จากแหน่งต่าง ๆ มาประมวลร้อยเรียงเพื่อวิเคราะห์อย่างเป็นระบบ โดยผู้เขียนแสดงทัศนะทางวิชาการของตนไว้ชัดเจน
3. บทความปริทัศน์เป็นบทความทางวิชาการที่มีการศึกษารวบรวมและวิเคราะห์องค์ความรู้ในเรื่องใดเรื่องหนึ่งอย่างลึกซึ้ง รอบด้าน และเป็นระบบ รวมทั้งมีการอภิปรายผลในเรื่องที่ศึกษาให้เห็นถึงแนวโน้มว่าเป็นไปในทิศทางใด  มีข้อดีข้อเสียหรือจุดแข็งจุดอ่อนขององค์ความณุ้อย่างไร ตามทัศนะทางวิชาการของผู้เขียน
4. บทวิจารณ์หนังสือ  เป็นการวิเคราะห์ว่าหนังสือเล่มนั้นบรรลุเป้าหมายที่ต้องการสื่อออกมาไหมและแสดงความคิดเห็นของผู้เขียนด้วย       
                                                               
โครงสร้างของบทความประเภทต่าง ๆ

• - ควรมีคำสำคัญไม่น้อยกว่า 3-5 คำ
• - คำสำคัญ คือ ตัวแปรของการวิจัย
• - คำสำคัญ คือ คำเฉพาะในงานวิจัยนั้นและเป็นคำที่เป็นสากลยอมรับกันทั่วไป
• - คำสำคัญจะนำไปใช้ประโยชน์ในการเขียนของบทนำ
• - อธิบายที่มาและความสำคัญของปัญหา ช่องว่างของปัญหา หรือ ที่นำไปสู่ การวิจัย และต้องมีการอ้างอิงที่มาของบทนำด้วย
• - โดยทั่วไป บทนำ มี 2-3 paragraphs
• - Paragraph 1 หรือ 2 เขียนถึงงานวิจัยที่เกี่ยวข้องที่ตีพิมพ์มาก่อน โดยต้องทบทวนวรรณกรรมให้ทั่วถึงครบถ้วนอ้างอิง paper ที่นำมาใส่ให้ถูกต้อง
• - Paragraph 2 หรือ 3 นำเสนองานของตนเอง ให้ข้อมูลถึงเหตุผลที่ต้องทำวิจัยเรื่องนี้ พร้อมสอดแทรกวัตถุประสงค์ของการวิจัย
• - ปิดท้ายด้วยผลการศึกษาสั้นๆ พร้อมประโยชน์และการประยุกต์ใช้ ต้องเขียนออกมาให้ได้ว่างานวิจัยนี้น่าสนใจ
• - วัตถุประสงค์การวิจัยในบทความวิจัยให้เลือกบางข้อจากรายงานวิจัย
• - วัตถุประสงค์การวิจัยในบทความวิจัยขึ้นอยู่กับประเภทของบทความวิจัยที่ต้องการนำเสนอ
• - วัตถุประสงค์การวิจัยในบทความวิจัยไม่จำเป็นใส่ทุกข้อเหมือนในรายงานวิจัย เลือกเฉพาะที่ต้องการรายงานผล
• - ผลการวิจัยในบทความต้องสอดคล้องกับวัตถุประสงค์การวิจัย ถ้าต้องการรายงานผลการวิจัยเพิ่มก็เพิ่มวัตถุประสงค์การวิจัย
• - เป็นการเขียนเพื่อให้ทราบว่าข้อมูลของงานวิจัยนี้ถูกรวบรวมหรือถูกสร้างขึ้นอย่างไร
• - ประกอบด้วยขอบเขตข้อมูล เช่น ประชากร กลุ่มตัวอย่าง วิธีเลือกกลุ่มตัวอย่าง เครื่องมือ การสร้างเครื่องมือ เก็บข้อมูลอย่างไร วิเคราะห์ข้อมูลและสถิติที่ใช้ ซึ่งอาจเป็นวิธีการเชิงคุณภาพหรือปริมาณหรือวิธีผสมผสานขึ้นอยู่กับประเภทของงานวิจัย
• - แสดงผลการวิจัยและข้อมูลต่าง ๆ ที่ได้จากการศึกษาวิจัยนั้น
• - ควรมีบทนำสั้น ๆ /วัตถุประสงค์ของการศึกษาในแต่ละผลการศึกษา
• - ควรมีสรุปผลการศึกษาสั้น ๆ ในแต่ละผลการศึกษา
• - ใช้รูปภาพ หรือ ตาราง แสดงผลเพื่อง่ายต่อการเข้าใจ
• - หากเป็นการเปรียบเทียบต้องแสดงค่าทางสถิติ
• - รูปและตารางควรนำเสนอในรูปแบบที่สวยและเข้าใจง่าย  “แบบ eye-catching format”
• - ทุกรูปและตารางจะต้องมีการระบุในเนื้อเรื่อง ต้องมีคำอธิบาย
• - การเขียนคำอธิบายใต้ภาพต้องเขียนให้สื่อความหมายเพื่อนำไปสู่การเข้าใจรูปได้อย่างสมบูรณ์แบบ
• - ควรเสนอผลอย่างชัดเจน ตรงประเด็น เป็นผลที่ค้นพบ โดยลำดับตามวัตถุประสงค์ที่ศึกษา
• - อภิปรายผลของวิจัยที่เกิดขึ้นเป็นเพราะอะไร เป็นการอธิบายสาเหตุการเกิดผล การเปรียบเทียบผลกับข้อมูลหรือข้อสรุป ที่ได้มาจากการทบทวนวรรณกรรม หรือข้อมูลของงานวิจัยของผู้อื่นที่มีการรายงานไว้แล้วมาสนับสนุน
• - เป็นการนำเสนอว่าผลจากการวิจัยนั้นสามารถนำไปประยุกต์ใช้กับเหตุการณ์จริงได้อย่างสมเหตุสมผล และมีแนวโน้มว่าจะเป็นไปได้ โดยยกแนวทางในการนำไปพิสูจน์ในครั้งต่อไป มี 2 แนวทาง คือ
• - ข้อเสนอแนะการนำผลการวิจัยไปใช้
• - ข้อเสนอแนะที่สืบเนื่องจากผลการวิจัย เพื่อเป็นการพัฒนาต่อเนื่องให้ได้องค์ความรู้เพิ่มเติมจากการพิสูจน์ตามข้อเสนอที่มีผลกระทบต่องานวิจัย 
• - ส่วนมากใช้รูปแบบการอ้างอิง APA Style 
• - ควรเป็นอ้างอิงที่ไม่เกิน 5 – 8 ปี จากปีปัจจุบัน
• - ควรหาอ้างอิงจากบทความวิชาการมาอ้างอิง
• - แต่ละแหล่งตีพิมพ์มีรูปแบบอ้างอิงที่แตกต่างกัน ต้องเขียนตามที่แต่ละแหล่งตีพิมพ์กำหนด
• - ต้องใส่อ้างอิงให้ครบตามที่ปรากฏในเนื้อหา

บทคัดย่อ (Abstracts)บทความวิจัย/วิชาการ/ปริทัศน์
     บทคัดย่อ (Abstract)  หมายถึง การสรุปอย่างได้ใจความที่สุด บทคัดย่อจะเน้นจุดสำคัญหรือผลลัพธ์ในรายงานให้เด่นชัด เพื่อที่จะบอกให้ผู้อ่านรู้ว่าในรายงานนั้นจะมีเรื่องสำคัญอะไร และเป็นบทที่อยู่หน้าเนื้อเรื่องโดยทั่วไปจะเขียนต่อจากชื่อเรื่อง หรืองานวิจัยนั้น สำหรับรายงานการวิจัยต้องเขียนบทคัดย่อทั้งภาษาไทย และภาษาอังกฤษโดยมีองค์ประกอบดังนี้
          ส่วนแรก   คือ วัตถุประสงค์
          ส่วนที่สอง คือ กลุ่มตัวอย่าง เครื่องมือวิจัย การเก็บข้อมูล และสถิติที่ใช้
          ส่วนที่สาม คือ ผลการวิจัย/ผลการทดลอง ข้อสรุปหลัก และควรปิดท้ายด้วยประโยชน์และการประยุกต์ใช้
หมายเหตุ: บางแหล่งตีพิมพ์กำหนดคำในบทคัดย่อ แนะนำว่าให้เขียนไปก่อนโดยไม่ต้องคำนึงจำนวนคำ แล้วค่อยมาตัดทิ้งภายหลัง
หลักเกณฑ์ในการเขียนบทคัดย่อที่ดี  มีดังนี้
1.  ควรคัดแต่เรื่องสำคัญ ๆ ที่เป็นประเด็นน่าสนใจทั้งหมด จะต้องเน้นการถ่ายทอดเฉพาะจุดเด่นของการศึกษา โดยงานวิจัยมีความชัดเจน สั้น กะทัดรัด พอดีกับกฎเกณฑ์บางอย่างของบทคัดย่อที่ดี เช่นจำนวนคำต้องอยู่ระหว่าง 200-250 คำ หรือประมาณไม่เกิน 1 หน้ากระดาษ  A4
2. ก่อนการอ่านและทำความเข้าใจกับงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ของตนเอง เพื่อหาประเด็นต่าง ๆ ที่น่าสนใจ ดึงดูดให้ผู้อ่านทั่วไปอยากอ่านวิจัยเล่มสมบูรณ์
3. ไม่มีการตีความหรือวิพากษ์วิจารณ์โดยใช้ความคิดของตนเอง
4. ไม่ควรเขียนประโยคที่เข้าใจยาก หรือมีความรุนแรงในตัวมาใช้ ไม่ใช้ศัพท์เฉพาะท้องถิ่น ไม่ใช้ตัวย่อหรือสัญลักษณ์โดยไม่จำเป็น เพราะอาจสร้างความไม่เข้าใจให้ผู้อ่านได้
5. ไม่ควรอ้างอิงตัวเลข แผนภาพ ตาราง โครงสร้างสูตรสถิติต่าง ๆ หรือสมการต่าง ๆ ในบทคัดย่อ นอกจากจำเป็นที่จะแสดงผลการวิเคราะห์
6. ในการเขียนบทคัดย่อ อาจมีหลายย่อหน้าได้ เพื่อเพิ่มความเข้าใจให้ผู้อ่านในแต่ละตอน
7. หลีกเลี่ยงการอ้างอิงงานวิจัยของผู้อื่นในบทคัดย่อ
8. ทำตามขั้นตอนของโครงสร้างการเขียนบทคัดย่อ โดยต้องระมัดระวังให้มาก รวมถึงลักษณะแบบตัวอักษร ขนาดตัวอักษร การกำหนดขอบเขตหน้ากระดาษ เคร่งครัดต่อหลักการพิมพ์ และรูปแบบที่เป็นที่ยอมรับ ควรระมัดระวังในการตรวจสอบการเขียนโดยอ่านหลาย ๆ รอบ จะเป็นการเพิ่มคุณภาพของบทคัดย่อให้เป็นที่ยอมรับในการนำเสนองานวิจัย
การเขียนคำสำคัญ (Keyword)บทความวิจัย/วิชาการ/ปริทัศน์
บทนำ (Introduction)บทความวิจัย/วิชาการ/ปริทัศน์
วัตถุประสงค์การวิจัย (Objective)บทความวิจัย
วิธีการวิจัย (Research Methods)บทความวิจัย
ผลการวิจัย (Results)บทความวิจัย
อภิปรายผล (Discussion)บทความวิจัย
ควรหลีกเลี่ยง การนำผลการศึกษามาเขียนซ้ำในการอภิปรายผล
 
สรุป (Conclusion)บทความวิจัย/วิชาการ/ปริทัศน์
เป็นการสรุปผลที่ได้รับจากการวิจัยแบบกระชับเข้าใจง่ายตามวัตถุประสงค์ที่ศึกษา
 
ข้อเสนอแนะ (Recommendation)บทความวิจัย
รายการอ้างอิง (References)บทความวิจัย/วิชาการ/ปริทัศน์
 
แนวทางในการเขียนบทความวิจัย
1. ถามตัวเองก่อนว่าจะเขียนไหม (ทำวิจัยแล้วหรือยัง)
2. ทำความเข้าใจธรรมชาติของบทความวิจัยให้ดีก่อน
3. กำหนดเค้าโครงที่จะเขียน
4. อ่านทบทวนงานวิจัยที่ทำให้เกิดความซาบซึ้ง
5. พยายามกลั่นกรอง (Condense) และ ย่อย (Digest) เนื้อหาจากรายงานการวิจัย มาเรียบเรียงเป็นบทความ (หลีกเลี่ยงการตัดแปะ)
6. เขียนตามลำดับขั้นตอนที่เป็นที่ยอมรับ
7. ตระหนักในเรื่องการใช้ภาษา (ศิลปะ) และถูกหลักไวยากรณ์
8. อย่าคิดหรือนึกว่า จะมีคนอื่นมาตรวจภาษาหรือพิสูจน์อักษรให้